Rozmowa z kotem |The conversation with a cat
Artyści | Artists: Piotr Grabowski, Mateusz Kula, Katarzyna Malejka, Maria Szydłowska, Mariusz Tarkawian, Anna Witkowska, Adam Witkowski
kuratorzy|curators: Natalia Wiśniewska & Piotr Lisowski
27.09-26.10.2014
Marcel Broodthaers: Are you sure it’s not a new form academicism
Cat: Miaum
Rozmowa z kotem to wystawa inaugurująca działalność Galerii Miłość w Toruniu. Jej charakter jest próbą negocjacji tożsamości miejsca i zakreśleniem dynamiki wydarzeń jakie rozgrywać się będą w tej prywatnej przestrzeni. Ta pozorna ucieczka w prywatność pozostaje poszukiwaniem odpowiedniego tła dla gestów wyrosłych – bez ostrzeżenia – z codzienności, pasji i intuicji.
Tytuł wystawy nawiązuje do pracy Marcela Broodthaersa z 1970 roku, będącej dźwiękowym zapisem rozmowy artysty z kotem na temat współczesnej sztuki. Ten szczególnego rodzaju dialog, jak również postać samego pochodzącego z Belgii twórcy, stanowi pretekst do zawiązania intrygi, której celem jest postawienie pytania o instytucjonalne ramy sztuki, o pasję penetrowania rzeczywistości, o efemeryczność i o ważność budowania retoryki zrywającej z fasadowością
W tym działaniu wystawa staje się brzuchomówczym dialogiem, gdzie wszelkie nieścisłości i bariery w komunikowaniu przełamywane są poprzez ironię, fikcję, absurd, codzienne przedmioty i gesty, które nierzadko – ponownie bez ostrzeżenia – stają się konkretną sytuacją życiową.
The conversation with a cat is an exhibition that inaugurates the activity of the Gallery Miłość in Toruń. Its character is an attempt to negotiate the identity of the place and to outline the dynamics of events that are going to unfold in this private space. This apparent escape into privacy remains a search for a suitable background for the gestures that have grown – without a warning – from day-to-day life, passion and intuition.
The exhibition’s title refers to the work of Marcel Broodthaers from 1970, which is a sound recording of a conversation on contemporary art between the artist and a cat. This particular kind of dialogue, as well as the very personality of the artist of Belgian origin, is an occasion to tie a plotline with the purpose of posing a question about the institutional framework of art, the passion for reality penetration, the ephemeral, and the importance of building a rhetoric that would banish the shallow ostentation.
Within this activity, the exhibition becomes a ventriloquial dialogue, where all the inconsistencies and communication barriers are being broken down by irony, fiction, absurd, everyday objects and gestures which often – again without a warning – turn out to be a concrete life situation.
Zrealizowano w ramach stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego